به نام خدا
مقدمه :
تاریخچه ورزش پرتاب نیزه : پرتاب نیزه بخشی از مسابقات پنج‌گانه در المپیک باستان بود و از سال 1908 یک رویداد مستقل در بازی‌های تابستانی مدرن بوده است .
پرتاب نیزه یا نیزه که از دوران قبل از تاریخ به عنوان یک روش شکار و جنگ استفاده می شد تقریباً به قدمت خود تمدن بشری است . این فعالیت به آرامی به ورزش دو و میدانی پرتاب نیزه که امروزه می شناسیم ، تبدیل شد .
تاریخچه ورزش پرتاب نیزه
بازی‌های المپیک باستانی در سال 708 قبل از میلاد ، شاید اولین حضور ثبت شده پرتاب نیزه به عنوان یک ورزش در هر رویداد مهم باشد . در آن زمان ، پرتاب نیزه یک ورزش مستقل نبود ، بلکه بخشی از مسابقات چند ورزش پنج‌گانه بود .
پرتاب نیزه از سال 1908 پس از معرفی مسابقات پرتاب نیزه مردان در لندن ، بخشی از المپیک امروزی شد . اتفاقاً این آخرین رویداد پرتابی بود که بعد از پرتاب چکش و دیسک قرار گرفت .
مسابقات پرتاب نیزه زنان :
مسابقات پرتاب نیزه زنان اولین بار در المپیک 1932 لس آنجلس آغاز شد . از آن زمان تاکنون ، مسابقات پرتاب نیزه مردان و زنان دو مورد از محبوب ترین رویداد های دو و میدانی امروزی بوده است .
تاریخچه ورزش پرتاب نیزه
مشخصات نیزه :
طبق قوانین کنونی جهانی دو و میدانی ، نیزه های مورد استفاده در مسابقات باید دارای مشخصات خاصی باشند .
این نیزه استوانه‌ای شکل است و در دو انتها به سمت پایین خم می‌شود .
نیزه های مورد استفاده در مسابقات مردان بزرگسال باید حداقل 800 گرم وزن و بین 2.6 یا 2.7 متر داشته باشند . برای زنان ، حداقل وزن باید 600 گرم باشد ، در حالی که طول نیزه می تواند بین 2.2 تا 2.3 متر باشد .
یک نیزه دارای سه قسمت است – یک سر ، یک میل و یک بند ناف .
تاریخچه ورزش پرتاب نیزه
میل یا بدنه اصلی نیزه از فلز یا مواد مناسب دیگر ساخته شده است . ممکن است توپر یا توخالی باشد ، اما باید سطح صاف و بدون هیچ شیار ، برآمدگی ، سوراخ یا هر گونه زبری باشد .
انتهای جلوی شفت به یک انتهای تیز متصل به یک نوک فلزی که سر یا نوک نامیده می شود ، منقبض می شود .
ناحیه ای که مرکز ثقل نیزه ها را مشخص می کند ( 0.9 متر تا 1.06 متر از نوک برای مردان و 0.8 متر تا 0.92 متر برای بانوان ) با یک بند ناف ثابت می شود که ضخامت آن نمی تواند از 0.8 میلی متر عبور کند . گیره باید ضخامت یکنواخت داشته باشد و می تواند دارای یک الگوی منظم بدون لغزش باشد تا به گرفتن نیزه کمک کند . با این حال ، هیچ فرورفتگی ، شیار یا بریدگی مجاز نیست .
زمین پرتاب نیزه :
زمینی که مسابقات پرتاب نیزه در آن برگزار می شود را می توان به دو قسمت تقسیم کرد – باند و بخش فرود.
تاریخچه ورزش پرتاب نیزه
باند :
باند فرودگاه یا منطقه برخاستن یک مسیر دویدن است که به پرتاب کننده های نیزه اجازه می دهد قبل از پرتاب خود شروع به دویدن کنند و قبل از رها کردن نیزه حرکت خود را جمع کنند . باند فرودگاه باید حداقل 30 متر طول داشته باشد و اگر شرایط اجازه دهد می تواند تا 36.50 متر گسترش یابد . حداقل عرض باند باید 4 متر باشد .
انتهای باند با قوس پرتابی مشخص می شود که شعاع آن 8 متر است . به قوس پرتاب خط خطا یا خط خراش نیز می گویند .
پس از شروع تلاش ورزشکاران نمی توانند از خط کشی های باند فراتر بروند .
تاریخچه ورزش پرتاب نیزه
بخش فرود :
در جلوی باند ، یک بخش فرود قیفی شکل وجود دارد که معمولاً پوشیده از چمن یا چمن مصنوعی است . خطوط قیف پس از تلاقی دو سر قوس پرتابی در انتهای باند ، هنگام برخورد با یکدیگر زاویه 28.96 درجه ایجاد می کنند .
قوانین بازی پرتاب نیزه :
هدف پرتاب نیزه پرتاب یک نیزه توخالی استوانه ای باریک در دورترین فاصله ممکن است . پرتاب کننده ها باید از یک سری قوانین پیروی کنند تا پرتاب های آن ها معتبر تلقی شود .
برای شمارش پرتاب ، پرتاب نیزه باید ابتدا در داخل محدوده بخش فرود قرار گیرد . با این حال ، نیزه فقط باید روی زمین علامت بگذارد و لزوماً نیازی به چسبیدن به زمین یا ” شکستن چمن ” ندارد .
تاریخچه ورزش پرتاب نیزه
ورزشکار باید با یک دست نیزه را در چنگال نگه دارد . پوشیدن دستکش روی دست پرتاب کننده مجاز نیست . ورزشکاران می توانند انگشت های خود را تا زمانی که کمک اضافی در حین پرتاب انجام ندهند ، بچسبانند . داوران نوار ها را قبل از مسابقات بررسی می کنند . چسباندن دو یا چند انگشت به هم نیز مجاز نیست .
در تمام مراحل پرتاب ، پرتاب نیزه باید در یک موقعیت بالادست ، یعنی بالای شانه یا قسمت بالای بازوی پرتاب کننده قرار گیرد .
برخلاف سایر مسابقات پرتابی ، سبک های غیر ارتدوکس در پرتاب نیزه مجاز نیستند ، به این معنی که ورزشکاران باید تکنیک های خود را با مجموعه ای از قوانین ثابت منطبق کنند . همچنین ورزشکاران نمی توانند تا زمانی که پرتاب کامل نشده است به بخش فرود پشت کنند .
تاریخچه ورزش پرتاب نیزه
در حین رها کردن نیزه و قبل از فرود آمدن ، ورزشکاران باید پشت قوس پرتابی یا خط خطا بمانند .
پس از اعلام نوبت ، ورزشکاران نیز باید پرتاب خود را در کمتر از یک دقیقه کامل کنند .
عدم رعایت هر یک از قوانین فوق منجر به پرتاب خطا می شود و تلاش به حساب نمی آید .
سیستم امتیازدهی پرتاب نیزه :
امتیاز گیری در پرتاب نیزه اساساً محاسبه مسافت طی شده توسط پرتاب نیزه است .
هنگامی که نیزه با سر در داخل بخش فرود فرود می آید ، نقطه برخورد اولیه توسط داوران با یک نشانگر ، معمولا یک سنبله ، مشخص می شود .
سپس فاصله نشانگر تا لبه داخلی نقطه مرکزی قوس پرتابی در یک خط مستقیم اندازه گیری می شود . اندازه گیری به نزدیکترین سانتی متر گرد می شود .
تاریخچه ورزش پرتاب نیزه
در گذشته برای همه اندازه گیری ها از نوار های متر فولادی یا فایبر گلاس استفاده می شد ، اما اکنون پس از معرفی سیستم اندازه گیری الکترونیکی فاصله ( EDM ) به صورت دیجیتالی از طریق لیزر انجام می شود . در مکان هایی که مجهز به EDM نیستند ، همچنان از نوار های متر استفاده می شود .
فرمت مسابقات پرتاب نیزه :
فرمت مسابقات پرتاب نیزه ممکن است از رقابتی به مسابقه دیگر متفاوت باشد. بیشتر مسابقات مهم پرتاب نیزه، از جمله المپیک، شش دور دارند. هر راند شامل تمام ورزشکارهایی است که یک بار نیزه را پرتاب می کنند یا یک بار تلاش یا آزمایش می کنند .
اگر کمتر از هشت شرکت کننده وجود داشته باشد ، معمولاً همه ورزشکاران در هر شش دور رقابت می کنند . با این حال، اگر بیش از هشت ورزشکار در یک رویداد وجود داشته باشد ، تنها هشت نفر برتر پس از سه دور اول در سه دور باقی مانده به رقابت می پردازند .
تاریخچه ورزش پرتاب نیزه
در پایان مسابقه ، ورزشکاری که طولانی ترین پرتاب معتبر را داشته باشد ، مقام اول را کسب می کند. اگر بعد از انجام تمام راندها بین دو یا چند ورزشکار مساوی باشد ، ورزشکاری که پرتاب دوم بهتری داشته باشد بالاتر از سایرین قرار می گیرد .
گاهی اوقات ، مسابقات پرتاب نیزه ، به ویژه برای شرکت در مسابقات نهایی مسابقات بزرگ ، دارای سه دور است . همه ورزشکاران شرکت کننده سه پرتاب تحت این فرمت دریافت می کنند .
