بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی
بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی : صخره نوردی ورزشی است که تاریخچه ای غنی و باستانی دارد و قدمت آن به روزهای اولیه کوه نوردی می رسد. روزهای اولیه صخره نوردی با تمرکز بر دشواری فنی و اکتشاف سپری می شد. در بسیاری از تمدن‌ها و نظام‌های اعتقادی اولیه، کوه‌ها به عنوان معابدی در نظر گرفته می‌شدند که می‌توان به آنجا رفت و با خدا ارتباط برقرار کرد. اگر مدتی را صرف کند و کاو در تاریخ صخره‌نوردی کنید، بدون شک ادعاهایی از نقاشی های چینی از مردانی که از صخره ها بالا می‌روند را خواهید دید که قدمت آن به 400 سال قبل از میلاد می‌رسد. در سال 327 قبل از میلاد، سربازان اسکندر مقدونی از تکنیک های ابتدایی کوهنوردی برای فتح صخره سغدی در ازبکستان امروزی استفاده کردند. او برای هر کسی که می توانست با استفاده از طناب های کتان و چوب های خیمه برای پیتون به قله برسد، جایزه داد. از 300 نفری که صعود را آغاز کردند، 32 نفر جان باختند. کل داستان در یک برگه جدید باز می شود. همان طور که آرین در تاریخ فتوحات اسکندر مقدونی ثبت کرده است بسیار چشمگیر است. نمونه های زیادی از «صخره نشینان» بومیان آمریکا وجود دارد که خانه ها و قلعه هایی را در دیوارهای ماسه سنگ ساخته اند که بدون استفاده از طناب و نردبان غیرقابل تسخیر بودند. چندین نمونه عبارتند از مردم آناسازی که پله‌هایی را در دیوارهای چاکو کنیون در نیومکزیکو حکاکی کرده‌اند.
بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی
اولین دیوار سنگ نوردی مصنوعی
اعتقاد بر این است که اولین دیوار سنگ نوردی مصنوعی توسط فردی به نام کلارک شورمن در کمپ لانگ در سیاتل، ایالات متحده ساخته شده است. او رویای ساخت یک کوه صخره نوردی ساخته شده توسط انسان را با هدف “هشدار، یادآوری، نصیحت و آموزش” در سر داشت. او با ساخت مجسمه های مینیاتوری از طرح های خود با استفاده از گل شروع کرد. او یک زمستان تمام طول کشید تا مدل خود را تکمیل کند و اندکی بعد تیمی از کارگران را گرد هم آورد تا به او کمک کنند تا رویای خود را به واقعیت تبدیل کند. پس از حدود 2 سال کار در سال 1939، سازه ای به ارتفاع 20 فوت با سنگ هایی با شکل و اندازه های مختلف ساخته شد که همگی با هم سیمان شده بودند. شورمن در ابتدا نام این دیوار را “راک مانیتور” گذاشت، زیرا هدف اصلی او کمک به مردم قبل از شروع معامله واقعی بود. با این حال، هنگامی که شورمن در سال 1955 درگذشت، تصمیم گرفته شد که نام آن به “شورمن راک” به عنوان یک اقدام به یادگار برای مردی که چیزی بسیار مفید به کمپ لانگ کمک کرد، تغییر یابد.
بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی
امروزه نیز کلاس های کوهنوردی در “صخره شورمان” تدریس می شود. نوع مدرن دیوارهای سنگ نوردی مصنوعی که همه ما به آن عادت کرده ایم، اولین بار توسط دان رابینسون، مدرس تربیت بدنی در دانشگاه لیدز در یورکشایر، انگلستان ساخته شد. او این دیوار را در سال 1964 در یکی از راهروهای دانشگاه با چسباندن قطعات سنگ به دیوار ایجاد کرد. یک کوهنورد استثنایی به نام جان سیرت شروع به بولدرینگ روی این دیوار کرد و به طور منظم از آن برای تقویت مهارت های خود استفاده کرد. پس از 2 سال تمرین، او از مبتدی به صعود به مسیرهای E3 تبدیل شد که نشان داد تمرین مداوم روی دیواره سنگ نوردی چقدر خوب است. هر از چند گاهی از چند صعود بیرونی بالا می رود. تا سال 1975، رابینسون DR International Climbing Walls را تأسیس کرد و یک دیوار صخره نوردی تجاری داخلی در شفیلد، انگلستان ساخت. در سال 1987، زمانی که اولین سالن ورزشی سنگ نوردی سرپوشیده در سیاتل ساخته شد، ایالات متحده آمریکا نیز این روند را دنبال کرد. هنگامی که دیوارهای مصنوعی سنگ نوردی به جهان معرفی شدند، کوهنوردی شاهد افزایش عظیم استعداد و پیشرفت بود.
سنگ نوردی در باستان
از 400 سال قبل از میلاد، تصاویر باستانی آب رنگی وجود دارد که مردان چینی را در حال بالا رفتن از صخره نشان میدهد. تصاویر دیگری مربوط به قرن چهاردهم وجود دارد که درجنوب غربی ایالات متحده به ثبت رسیده اند. این تصاویر آناسازها را نشان میدهد؛ افرادی که روی صخره‌ها سکونت داشته اند و در حال بالا رفتن از صخره‌ها مشاهده می شوند. و آنان را در غارها نشان می دهد. کوهنوردان از تجهیزات ابتدایی مانند طناب کنفی و میخ های چوبی استفاده می کردند و اغلب برای غلبه بر موانع به قدرت و مهارت بدنی خود متکی بودند. این دوره از سنگ نوردی به عنوان “عصر طلایی آلپینیسم” شناخته می شود و بسیاری از پیشگامان اولیه مانند جورج مالوری و پل پریوس هنوز هم به دلیل صعودهای جسورانه و چشمگیر خود همچنان مورد ستایش هستند. صخره نوردی بخش عظیمی از کوهنوردی بود که در عصر ویکتوریا آغاز شد.
بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی
با این حال، مشخص است که در پایان قرن نوزدهم در سه منطقه مختلف آلمان، انگلستان و ایتالیا بسیار محبوب شد. صخره نوردی سپس از یک بخش ضروری به یک ورزش به خودی خود تبدیل شد، مانند فتح رسیدن به قله کوه ها. اولین نمونه های ثبت شده صخره نوردی را می توان به چین و اروپا در اواخر دهه 1800 ردیابی کرد، جایی که کوهنوردان در تلاش برای صعود به قله ها شروع به کاوش در صخره های شیب دار و چالش برانگیز کردند. در انگلستان، چند هتل وجود داشت که در ورزش صخره نوردی و همچنین تعطیلات تخصص داشتند. تلاش های زیادی توسط پیشگامان انجام شد و بیش از 500 کوهنوردی بودند که در حدود سال 1903 در انگلستان از این ورزش لذت می بردند و تا سال 1930 بیش از 200 باشگاه سنگ نوردی در سراسر انگلستان وجود داشت. اولین صخره نوردی انفرادی توسط یک دانش آموز 17 ساله آلمانی به نام گئورگ وینکلر انجام شد. او اولین دانش آموزی بود که توانست در آلمان این ورزش را به دیگران آموزش دهد. در سال 1492، یک خدمتکار چارلز هشتم به نام آنتوان دو ویل، مونت ایگیل را صعود کرد.
بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی
او از ترکیبی از وسایل کمک مصنوعی مانند نردبان و طناب استفاده کرد. این روش ها سپس در آینده برای کمک به محاصره قلعه ها و سایر ساختمان ها مورد استفاده قرار گرفت. همچنین، Antoine de Ville به قله Mont Inaccessible که در فرانسه است؛ صعود کرد و از تکنیک های جدیدی استفاده کرد تا بتواند به بالای کوه صعود کند. در سال 1695، مارتین اسکاتلندی با کمک طناب از سنت کیلدا صعود کرد. در 8 آگوست 1786 دو فرانسوی به نام‌های مایکل گابریل پیکارد و ژاک بالمت اولین کسانی بودند که به قله مون بلان که بلندترین کوه آلپ است صعود کردند. این امر مقدمه ای برای کوهنوردی در آینده شد.
قرار گرفتن صخره نوردی در بین ورزش های جهان
صخره نوردی اولین بار در دهه 1880 یک ورزش نامیده شد، زمانی که صعود به سوزن ناپل توسط والتر پری هاسکت اسمیت اتفاق افتاد، که اغلب به نام “پدر (بریتانیایی) صخره نوردی”، که توجه همگان را به این ورزش جلب می کرد، اتفاق افتاد. اسمیت با دیدن عکسی از سوزن در ویترین مغازه در مورد این ورزش اطلاعات کسب کرد که باعث شد او بخواهد بخشی از آن باشد. در دهه 1950، کوهنوردان آمریکایی مانند رویال رابینز و وارن هاردینگ شروع به جابجایی محدودیت های ممکن در دیوارهای بزرگ کردند، مانند ال کاپیتان در دره یوسمیتی.
بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی
این کوهنوردان به خاطر تاکتیک های جسورانه و اغلب بحث برانگیز خود، که شامل حفاری سوراخ در صخره و استفاده از طناب های ثابت برای کمک به صعودشان بود، معروف بودند. این دوره از سنگ نوردی به عنوان “عصر طلایی یوسمیتی” شناخته می شود و نقطه عطفی در این ورزش بود، زیرا کوهنوردان شروع به تمرکز بیشتر روی سبک و کوهنوردی آزاد (صعود بدون استفاده از کمک) کردند .در دهه 1960، ورزش صخره نوردی به طور فزاینده ای محبوب شد و مناطق جدید سنگ نوردی در سراسر جهان شروع به ظهور کردند. کوهنوردانی مانند کریس بونینگتون و راینهولد مسنر با صعود های بلند پروازانه و جسورانه خود در هیمالیا و آلپ خبرساز شدند. این دوره از سنگ نوردی به عنوان “عصر طلایی هیمالیا نوردی” شناخته می شود و ظهور صخره نوردی به عنوان یک ورزش واقعا جهانی را نشان می دهد.
بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی
صخره نوردی چگونه دیده شد
در سال 1695، مارتین مارتین تمرین سنتی صعود در اسکاتلند را برای تماشای جمعیت به اشتراک گذاشت. در سال 1786، مون بلان با تجهیزات بسیار مدرن صعود شد. در دهه 1930، فریتز ویسنر، کوهنورد آلمانی، استفاده از پیچ و مهره های انبساط را معرفی کرد که به کوهنوردان اجازه می داد تا با خیال راحت خود را به صخره متصل کنند. این نوآوری ایمنی صعود را تا حد زیادی افزایش داد و به کوهنوردان اجازه داد تا مسیرهای چالش برانگیزتری را طی کنند. در دهه 1970، سالن‌های ورزشی کوهنوردی شروع به ظهور کردند و فرصت‌های آموزشی و صعود در فضای داخلی را برای کوهنوردان فراهم کردند. این سالن ها همچنین این ورزش را به نسل جدیدی از علاقه مندان معرفی کردند و به رشد این ورزش کمک کردند. در سال های اخیر، صخره نوردی به تکامل و محبوبیت خود ادامه داده است.
بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی
صخره نوردی در دوران کنونی
پیشرفت های فناوری، مانند توسعه تجهیزات بادوام تر و سبک تر، این ورزش را برای طیف وسیع تری از مردم قابل دسترس تر کرده است. کوهنوردان همچنین در حال کاوش در مناطق جدید و چالش برانگیز کوهنوردی هستند، مانند دیوارهای بزرگ در مناطق دورافتاده و صعود های شهری در شهرها. در تاریخ صخره نوردی، سه زیر رشته اصلی بولدرینگ، صخره نوردی تک مرحله ای، و سنگ نوردی دیواره بزرگ (و چند زمینی) می توانند منشا خود را در اواخر قرن نوزدهم اروپا ردیابی کنند. بولدرینگ در فونتنبلو شروع شد و توسط پیر آلن در دهه 1930 و جان گیل در دهه 1950 پیشرفت کرد. دیواره نوردی بزرگ از دولومیت¬ها شروع شد و در دهه 1930 توسط کوهنوردانی مانند امیلیو کامیچی و ریکاردو کاسین و در دهه 1950 توسط والتر بوناتی پیش از رسیدن به یوسمیتی که در دهه 1950 تا 1970 توسط کوهنوردان هدایت می شد در سراسر آلپ گسترش یافت.
بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی
به عنوان رویال رابینز صعود تک پله پیش از سال 1900 هم در ناحیه دریاچه و هم در زاکسن آغاز شد. صخره نوردی سابقه ای طولانی دارد و برای تفریح یا عملی انجام می شده است. در 40 یا 50 سال گذشته، صخره نوردی به دلیل باز شدن بسیاری از سالن های ورزشی صخره نوردی سرپوشیده در سراسر جهان، به سرعت محبوبیت خود را افزایش داده است. با افزایش محبوبیت، تمرکز بر مسابقات افزایش می یابد که به نوبه خود باعث افزایش محبوبیت می شود. کمیته بین المللی المپیک همچنین صعود ورزشی را به بازی های المپیک 2020 توکیو معرفی کرده است که سه رشته بولدرینگ ، سرب نوردی و صعود سرعتی را در امتیاز کلی حساب می کنند. صخره نوردی روز به روز محبوب تر شد زیرا سیستم های مختلف درجه بندی وجود داشت که سپس برای نشان دادن سختی صعود و همچنین طبقه بندی مکان های مختلف بر اساس سطوح دشواری توسعه یافتند. این ورزش به دلیل سطح دشواری بسیار محبوب است. صخره نوردی اولین صعود خود را در زمان های قدیم داشته است و این به علاقه مندان صخره نوردی این امکان را می دهد تا در چند سال گذشته روش های جدید سنگ نوردی از طناب نوردی تا بولدرینگ و بسیاری دیگر را در خود بگنجانند . صخره نوردی یکی از آن ورزش هایی است که ریشه های باستانی دارد، اما همچنان در دوران مدرن برای همه نیازهایی که علاقه مندان ممکن است داشته باشند، مرتبط است زیرا این روزها همچنان به بالاترین مکان های ممکن صعود می کنند و از این ورزش باستانی صخره نوردی لذت می برند.
بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی
صخره نوردی در قرن گذشته محبوبیت زیادی پیدا کرده است، به خصوص از دهه 1980 با ظهور سالن سرپوشیده سنگ نوردی. با توجه به IFSCOpens در یک برگه جدید، 25 میلیون نفر به طور منظم در سراسر جهان صعود می کنند. بین 1 تا 2000 نفر هر روز برای اولین بار در ایالات متحده سنگ نوردی را امتحان می کنند. طبق گزارش انجمن صنعت در فضای باز در ایالات متحده در سال 2018 که در یک برگه جدید باز می شود، در سال 2017، 5 میلیون نفر در فضای سرپوشیده صعود کردند، 2.1 میلیون نفر در کوهنوردی ورزشی، و 2.5 میلیون نفر به تجارت، یخ یا کوهنوردی پرداختند. مردم همیشه از کوه ها بالا رفته اند. چه به دنبال ایمنی، چه منابع یا روشنگری، مردم همیشه از کوه ها و صخره ها بالا رفته اند .
بررسی تاریخچه ورزش صخره نوردی
طبیعت انسان این است که به این مکان های بلند نگاه کند و آرزوی رسیدن به آنها را داشته باشد. صخره نوردی، همانطور که امروزه آن را می شناسیم، از ریشه های باستانی خود به کوهنوردی دوران ویکتوریا و سپس از صعود کمکی اولیه به ورزش مدرن و صخره نوردی تبدیل شد.
